جایگاه تفکر و تدبر در قرآن/ محقق: فاضله سادات رضویان

در تمام دوران و عرصه های تاریخ بشریت، تحولات، حوادث و اتفاقات بسیاری رخ داده است. گروه ها، احزاب و فرقه های مختلفی آمده و رفته اند. در تمام طول تاریخ زمین هرگز از حجت خالی نبوده است. به این دلیل که خداوند متعال، همیشه با توجه به قاعده ی لطف و رحمت و رحمانیت خود، هدایت بشر به سوی خیر و سعادت را خواسته است. اتفاقات خوب یا بدی رخ داده و همواره جهان را تحت تأثیر قرار داده است. میلیون ها انسان به سعادت و عبودیت، مرگ و یا شقاوت ابدی کشانده شدند. این میان علاوه بر فرستادگان خداوند، نعمت دیگری همراه انسان بوده است و او را، به خیر یا شر فرا خوانده و آن عقل است. البته فی نفسه عقلی که خداوند آن را آفریده و مدح کرده جز به خیر نمی خواند؛ اما محتوا و علومی هم که وارد آن می شود و مورد تحلیل قرار می گیرد، مهم است. چرا که عقل و علم همراه هم هستند و در نهایت عقل که قوه ی تمییز خوب از بد و حق از باطل است، نتیجه را می نمایاند. قوه ی عاقله ی انسان دارای حد تعادل، افراط و تفریط است و بهره گرفتن از آن تعقل، تفکر و تدبر است. این پژوهش درمورد بررسی جایگاه تفکر و تدبر در قرآن کریم می باشد، با استفاده از مطالعه ی تفاسیر قرآن و کتاب های روایی شیعی به صورت کتابخانه ای؛ به بیان نکات آیات پیرامون این موضوع و نکات علمی پرداخته شده است.تفکر در تمام آیات و نشانه ها، در تاریخ گذشته و چگونگی آفرینش و رسیدن به پاسخ پرسش ها و مجهولات همراه با تدبر و عاقبت اندیشی ای، که مطلوبیت داشته باشد، باعث می شود انسان به چرایی هدف خلقت خود و بسیاری از اسرار و رموز جهان آگاه شود. اینگونه با آرامش و طمأنینه ی بیشتری به انجام تکالیف می پردازد. چرا که وقتی آدمی بداند به کجا و چه هدفی می خواهد برسد تنها به دنبال مسیر اصلی و (صراط مستقیم) خواهد رفت؛ نه اینکه برای رسیدن به پاسخ سؤال هایش و آرامش قلبی، هر چیزی را تجربه کند، یا به هر مخروبه ای سر بزند.

کلید واژه: جایگاه، تفکر، تدبر، قرآن کریم