برگزاری همایش با عنوان «سبک شاد زیستن اسلامی» به مناسبت هفته پژوهش

برگزاری همایش با عنوان «سبک شاد زیستن اسلامی» به مناسبت هفته پژوهش در مدرسه علمیه زهرائیه نجف‌آباد

مدارس علمیه الزهراء گلدشت،زهراییه نجف آباد، نرجس یزدانشهر، فاطمه الزهرا ویلاشهر به مناسبت هفته پژوهش در مدرسه علمیه زهرائیه نجف‌آباد به صورت آنلاین اقدام به برگزاری اختتامیه همایش علمی پژوهشی  با عنوان "سبک شاد زیستن" در تاریخ 24/9/99 نمودند. این نشست با دعوت از برگزیدگان فراخوان مقاله با هدف اهداء جوایز  و با حضور استاد محترم سرکار حاج خانم اشرف رضایی مشاور و استاد حوزه و جمعی از کادر مدرسه برگزار گردید

استاد اشرف رضایی در تعریف شادی گفت: حکماء بر این باورند که احساسات، سطحی ترین و آشکارترین مرتبه از مراتب نفس است و شادی عبارت است: رسیدن از عمیق ترین نقطه روح و نفس انسانی به طرف ظاهر نفس و گذر از مراتب مختلف نفس.

وی افزود: در شادی مورد تأیید اسلام باید حد میانه رعایت شود و به حقوق کسی تجاوز نگردد. در اسلام داشتن روحیه شاد و با نشاط لازمه یک زندگی موفق است؛ حتی در عبادت هم بهترین عبادتها، عبادتی است که با شور و نشاط باشد.

مشاور حوزه به نسبی بودن شادی اشاره کرد و گفت: شادی امری نسبی است و بستگی به اهداف انسان در زندگی دارد. وقتی انسان برای رسیدن به خواسته هایش در زندگی تلاش می کند در صورت رسیدن به خواسته هایش شاد می شود و در صورت نرسیدن به آنچه که دوست دارد دچار حالت انفعالی می شود که به آن غم و اندوه گفته می شود.

وی بیان کرد: خداوند متعال شادی و نشاط را برای جامعه بشری به ارمغان آورده است و فقط لازم است انسان با نگاهی گذرا به آموزه های دینی با مفاهیم شادی و نشاط واقعی آشنا شود و راه رسیدن به آن و بهره مندی از آن را فراگیرد.

وی ابراز داشت: بهترین نشاط، نشاطی است که حاصل ایمان و اطمینان قلبی است. در این نوع نشاط، انسان با اطاعت خدا و دوری از گناه به درجه ای از آرامش می رسد که یک شادی پایدار در او ایجاد می شود. لذت‌های واقعی زمانی در وجود انسان ایجاد می شود که فرد بتواند از لذت های مادی و حیوانی عبور کند و به لذت‌های حقیقی دست یابد.

وی افزود: شادی های پایدار به میزان اعتقادات انسان بستگی دارد که موجب معنا بخشی به زندگی انسان می‌شود و به واسطه پایداری شادی، معنای حقیقی خود را پیدا می کند.

وی راه های شاد زیستن را بیان کرد و گفت: شادی تجربه ای درونی است که باید خودمان به دست بیاوریم و نباید به چیزی از خارج از خودمان مرتبطش کنیم، آزاده و بخشنده باشیم، آنقدر خود را درگیر مسائل نکنیم که زیبایی ها را نبینیم و در کل باید خودمان را دوست بداریم.